قرآن و بصیرت

قرآن و بصیرت
آخرین نظرات
  • ۱۱ خرداد ۹۳، ۲۰:۴۹ - محمد
    عالیه

دانلود سوره مبارکه جمعه

از اینجا دانلود کنید

  • حامد سالاری

  • حامد سالاری

در شعرهای شاعران عارف و... ما می بینید از اشک به زیبایی سخن می گویند . وقتی که یک عاشق و یک کسی که اهل بیت را دوست دارد

 و عاشقانه برای آن ها اشک می ریزد و از عذاب و مصائب آن ها فرار نمی کند بهار را فرصتی می داند برای عشق ورزیدن به اهل بیت

 

  • حامد سالاری

بسم‌الله‌ ای‌ روح‌البقا  بسم‌الله‌ ای‌ شیرین‌لقا   بسم‌الله‌ ای‌ شمس‌الضحی‌   بسم‌الله‌ ای‌ عین‌الیقین‌

 

پیشگفتار
ای‌ هوش‌ ما از خود برووی‌ گوش‌ ما مژده‌ شنو
وی‌ عقل‌ ما سرمست‌ شوای‌ چشم‌ ما دولت‌ ببین‌ 


  • حامد سالاری

 

شرح:
شورای عالی انقلاب فرهنگی در جلسه 643 مورخ 22/2/88، براساس مصوبه شورای تخصصی مهندسی فرهنگی، مصوبه منشور توسعه فرهنگ قرآنی را به شرح ذیل تصویب نمود:

مقدمه
دستیابی به جامعه ای متمسک به قرآن و عترت و برخوردار از ایمان و عمل صالح، تحقق اندیشه‌های معمار بزرگ انقلاب اسلامی رضوان الله تعالی علیه و رهنمودهای مقام معظم رهبری مدظله العالی در گسترش فرهنگ حیات بخش قرآن کریم، و ارتقای ایران به کشوری توسعه یافته با هویتی اسلامی- انقلابی، در گرو عزم ملی و اراده هماهنگ مدیران ارشد نظام برای توسعه فرهنگ قرآنی است . فرهنگی که باید متأثر از قرآن و حاکم بر بینش ها، نگرش ها و رفتارهای فردی و اجتماعی بوده و در کلیه سطوح سیاست گذاری و برنامه ریزی نظام جمهوری اسلامی جاری باشد. بدین منظور، منشور توسعه فرهنگ قرآنی، که مبین منویات نظام مقدس جمهوری اسلامی در مواجهه با تعالیم قرآن، در مقام علم، اعتقاد و عمل در سطح ملی و بین المللی است، به شرح مواد آتی به تصویب می رسد.

  • حامد سالاری

بسم اللّه الرّحمن الرّحیم 

پیشگفتار
الحمدللّه ربّ العالمین و صلی اللّه علی محمّد و اله الطّاهرین
 

به نام آن که جان را فکرت آموخت
چراغ دل به نور جان برافروخت
ز فضلش هر دو عالم گشت روشن
ز فیضش خاک آدم گشت گلشن
توانایی که در یک طرفة العین
ز کاف و نون پدید آورد کونین
چو قاف قدرتش دَم بر قلم زد
هزاران نقش بر لوح عدم زد
از آن دم گشت پیدا هر دو عالم
وز آن دم شد هویدا جان آدم
در آدم شد پدید از عقل تمییز
که تا دانست از آن اصل همه چیز 

  • حامد سالاری

 

بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم

 

پیشگفتار

یاهُو یامَن لاهُوَ اِلاّ هُو
«اَلحَمدُ لِلّهِ خالِقِ العِبادِ اَلمُتَجَلّی لِخَلقِهِ بِخَلقِهِ اَلنّاشِرِ فِی الخَلقِ فَضلَهُ اَلفاشی فِی الخَلقِ اَمرَهُ الَّذی اِلَیهِ مَصائِرُ الخَلقِ اَلعَلِیِّ عَن شَبَهِ المَخلوقینَ وَالحَمدُلِلّهِ عَلی کُلِّ حالٍ حَمداً یَکُونُ اَرضَی الحَمدِ لَکَ وَ اَحَبَّ الحَمدِ اِلَیکَ وَ اَفضَلَ الحَمدِ عِندَکَ نَحمَدُهُ فی جَمیعِ اُمُورِهِ وَ نَستَعینُهُ عَلی رَعایَةِ حُقُوقِهِ وَ نَشهَدُ اَن لا اِلهَ غَیرُهُ وَ اَنَّ مُحَمَّداً عَبدُهُ وَ رَسُولُهُ صَلَّی اللّهُ عَلَیهِ وَ الِهِ وَ سَلَّمَ.»

  • حامد سالاری

بِسْم ِاللّهِ الرحْمنِ الرحیم

 

پیشگفتار

وَ هُوَ الْفَتّاحُ الْعَلیمُ ذُوالْقُوةِ الْمَتینِ
رَب اَدْخِلْنی مُدْخَلَ صِدْق وَ اَخْرِجْنی مُخْرَجَ صِدْق وَاجْعَلْ لی مِنْ لَدُنْکَ سُلْطانَاً نَصیرَاً;

وَالْحَمْدُ لِلّهِ رَب الْعالَمینَ; وَ سَلام عَلی عِبادِه ِالذینَ اصْطَفی مُحَمد وَ اَهْلِ بَیْتِهِ الطّیِبینَ الطّاهِرینَ الذینَ اَذْهَبَ اللّهُ عَنْهُمُ الرجْسَ اَهْلَ البَیْتِ وَ یُطَهرَکُمْ تَطْهیراً. خدای بزرگ را سپاس می گزارم که با کمک دعا و نماز، این کار مبارک در زمانی اندک به پایان رسید:
اِعْمَلوُا الَ داوُدَ شُکْرَاً وَ قَلیل مِنْ عِبادیَ الشکُورُ; و این جز از فضل و کرمش نبود: هذا مِنْ فَضْلِ رَبّی لِیَبْلُوَنی. اکنون، در پایان تحریر این کتاب، مطالبی را به اختصار از باب مقدمه تقدیم میدارم. رَبنا تَقَبلْ مِنّا اِنکَ اَنْتَ السمیعُ الْعَلیمُ.

  • حامد سالاری

سجده های قرآن

در قرآن مجید پانزده آیه سجده دار وجود دارد که بعد از شنیدن یا خواندن چهار آیه آن سجده واجب می گردد، و بر یازده آیه دیگر سجده مستحبی است .


سجده های واجب

1- آیه 15 سوره سجده (الجُرُزْ و یا اَلْمَضاجِعْ)
2- آیه 37 سوره سجده (فصلت)
3- آخرین آیه سوره نَجم
4- آخرین آیه سوره عَلَقْ.

  • حامد سالاری

بصیرت در آموزه ها و فرهنگ قرآنی، حالتی است که به انسان توانایی درک درست حقایق و تحلیل واقعیت ها را می دهد. از این رو آیات قرآنی، به مسئله بصیرت از ابعاد مختلف پرداخته است؛ زیرا با بصیرت است که آدمی موقعیت خود را می سنجد و نسبت به آن واکنش مناسب نشان می دهد. در آموزه های قرآنی بر این معنا تأکید شده که انسانی که در دنیا به بصیرت نرسد در هنگام مرگ و کنار رفتن پرده ها، به این بصیرت طبیعی دست می یابد که در آن زمان برای بسیاری، دیر هنگام خواهد بود؛ زیرا در مسیری قرار گرفته اند که دیگر راه بازگشت و تصحیح و اصلاح رفتار نیست.

  • حامد سالاری